Dag 2, opweg naar Campbell River

Vandaag gebeurde waar we al bang voor waren, door het tijdsverschil en de lange dag van gisteren zitten we allebei om twee uur klaar wakker rechtop in bed. Gelukkig kunnen we na een tijdje nog doorslapen tot zeven uur. We hadden in de planning om half elf met de ferry over te varen naar Vancouver Island, we bekijken het schema en zien dat we als we een beetje opschieten we de ferry van half negen kunnen nemen.

We redden het net en we kunnen zo mooi twee uur toevoegen aan onze rit over Vancouver Island. We halen op de boot een enorme beker met Starbucks koffie en we gaan op de boeg van de boot staan in de hoop dat we nog iets leuks tegen komen onderweg. (iets wat zwemt en niet met een blouse) Na een half uurtje denken we in de verte iets te zien springen, eenmaal dichterbij kruist een grote groep dolfijnen de route van de ferry en zwemmen ze voor de boot langs. Na twee uurtjes varen bereiken we het plaatsje Nanaimo op Vancouver Island.

De route van vandaag loopt naar Campbell River. Normaal via de enige snelweg op het eiland zou het in twee uur tijd kunnen maar wij hebben er de hele dag voor uit getrokken om de route via kleinere wegen langs de kust af te leggen.

Na twee uurtjes rijden komen we bij een grote drijvende opslag voor boomstammen, op de boomstammen ligt een grote groep walrussen te zonnen en een aantal zeehonden. We lopen een pier op om de walrussen van dichtbij te bekijken. Dichtbij gekomen hebben we al een beetje spijt ze stinken enorm. We nemen wat foto's van de stinkerds vervolgen onze weg.

Op het laatste stuk van de route bezoeken we twee zalmkwekerijen welke zalm opkweken om later weer uit te zetten in het wild. De zalmkwekerijen zitten langs de rivieren en leiden de rivieren om door vistrappen waar de paai rijpe zalmen gevangen worden en de eitjes verwijderd kunnen worden. Net voor de kwekerij zitten een aantal stroomversnellingen waar we de zalmen tegen de stroming in zien springen waaronder wel enkele van tegen een meter lengte. John moet en zal een foto hebben van een springende zalm en neemt met z'n camera plaats op een rots langs het riviertje. Natuurlijk springen de zalmen overal waar de camera niet op gericht is en de keren dat ze op de goede plek springen zit John te suffen. Gelukkig staan er toch een paar op de foto om ons verhaal te ondersteunen.

Net voor Campbell River stoppen we even bij de Wallmart om wat water in te slaan voor in de auto en om wat handschoenen en een muts in te slaan voor de koude tochten die nog op het programma staan. Tijdens het winkelen heeft Arjan een storing in z'n sluitspier terwijl John achter hem loopt. John vraagt zich af of de walrussen hetzelfde gegeten hadden als Arjan, de lucht was beide keren ondragelijk.

Om vijf uur komen we aan in ons hotel waar we eerst even dit verhaal, de foto's en onze mail bijwerken. Straks gaan we nog even een duik nemen in het zwembad en een hapje eten. Morgen hebben we (hopelijk) één van de hoogtepunten van de reis en gaan we voor de tweede keer op zoek naar grizzlyberen.

Dag 1, Het is eindelijk zover !!!

Vandaag 5 oktober is het eindelijk zover, we mogen weer.........

Gelukkig is Astrid zo lief om ons naar Schiphol te brengen of zou ze misschien zeker willen weten dat we weg zijn. Als we op Schiphol aankomen kunnen we vlot de baggage droppen en zijn we zo door de douane heen. We zijn wat aan de vroege kant en hebben nog drie uurtjes door te brengen in de vertrekhal. Arjan besluit de broer van Astrid te bellen, hij werkt op Schiphol bij een catering bedrijf wat de vliegtuigen voorziet van het heerlijke voedsel (hierover later meer). Na twee telefoontjes heeft hij ons gevonden en besluit Arjan dat het hoognodig is dat hij z'n kont moet laten zien. Gelukkig heeft de broer van Astrid iets meer verstand en houdt hij z'n broek aan maar kan hij het toch niet helemaal laten om even te doen alsof.

Om half vijf mogen we plaats nemen in de rij en kunnen we het vliegtuig in. De gate naast ons krioelt van de Chinezen, we hebben toch een beetje het gevoel dat ze ons stalken na onze negatieve uitlatingen in ons verhaal van vorig jaar.

Als we bijna voor aan de rij staan komen twee Chinezen in onze rij er op het laatste moment achter dat ze al bijna in Canada zitten en vluchten naar de goede gate. Hoe komen we toch aan die vooroordelen.....

Het boarden van het vliegtuig laat even op zich wachten, als we eenmaal in het vliegtuig zitten krijgen we van de piloot te horen dat we moesten wachten omdat het in het vliegtuig veel te warm was en de airco nog niet werkte. Onze trouwe lezers weten gelukkig dat wij na ons vorige avontuur nergens meer van op kijken en met de mafste dingen rekening moeten houden.

Eindelijk worden de motoren gestart en kunnen we gaan taxiën, of toch niet?

De stewardess ontdekt net naast ons een lege stoel en na navraag blijkt de persoon die hier moest zitten bij immigratie vast te zitten. Volgens de regels moet de koffer van de persoon uit het ruim gehaald worden. Tuurlijk wij wachten nog wel even.

De piloot roept om de drie kwartier vertraging in de lucht in te halen, volgens hem hebben we daar meer dan voldoende brandstof voor. De normale snelheid voor het toestel is 880km/u maar hij blijkt ineens 100 km sneller te kunnen. De piloot zal ver weg wel familie van Arjan zijn die krijgt hetzelfde altijd met een auto voor elkaar.

Op dit moment zitten we vijf uur in het vliegtuig en zijn we net over de helft, voor ons gevoel zitten we inmiddels al een uurtje of twintig.

Het heeft voor ons gevoel een eeuw geduurd maar eindelijk zijn we op Vancouver-airport. We lopen snel richting de douane om de grote groep voor te zijn. In tegenstelling tot vorig jaar hadden we nu een geschikte douanier die wel de officiële vragenlijst doornam maar niet zoals de 'takke Chinees' van vorig jaar tot het oneindige door bleef zeuren. Na een paar minuten kunnen we onze koffers ophalen en lopen we naar Hertz om onze huurauto op te halen.

Bij Hertz worden we vlot geholpen en kunnen we snel richting ons eerste hotel wat op een uurtje rijden van het vliegveld ligt. De huurauto blijkt een Jeep Commander te zijn een ruime suv met een wat raar uiterlijk, volgens Arjan hebben we een container op wielen gekregen en moeten we de havens een beetje mijden om niet per ongeluk op een schip gezet te worden.

We rijden door de stad naar het hotel en checken in voor de overnachting. Bij de lobby van het eerste hotel hebben we al geluk ze verkopen hier dezelfde blouses als in het verhaal van vorig jaar......

We eten nog wat in een naastgelegen restaurant en om half tien liggen we versleten op bed en zijn we allebei meer als 24 uur wakker geweest.

Welkom op onze reislog over ons tweede avontuur!

Hallo en welkom oponze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanafbegin oktoberzul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij onsbevinden en waarwe zijngeweest! Meer informatie overons en de reis diewe gaan maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

We zienje graag terug oponze reislog en vinden het super als je af en toe een berichtje achter laat!

Leuk dat je metons meereist!

Groetjes,

Arjan en John