De wekker moest vandaag om half zeven af gaan maar daar krijgt hij de kans niet voor, om half zeven zijn we allebei al visklaar en hebben we er super veel zin in. We eten snel een paar geroosterde boterhammen in het hotel en om tien over zeven rijden we richting de rivier. Als we iets voor half acht aankomen liggen er al een aantal boten te water, Brandon onze gids van vorig jaar heeft zijn boot ook al te water liggen en komt aanvaren als hij ons ziet. Tijd om bij te praten nemen we niet we willen elke minuut op het water vissen en zo denkt Brandon er ook over. We varen een half uur stroomafwaarts (klik hier voor het filmpje)naar een dieper en breder gedeelte van de rivier.

Als we op de locatie aankomen gooit Brandon het anker overboord en maakt hij de hengels klaar. Na tien minuten zijn we klaar voor de steur. We krijgen het eerste uur wat flauwe aanbeten en we moeten nog even geduld hebben tot het water gaat stijgen, als het vloed wordt beginnen de steuren meestal te voeden. Rond half tien zien we aantal flinke steuren springen en is het water ook al flink gestegen. De eerste hengel buigt diep door en na een kwartier vechten kunnen we de eerste steur in de boot tillen.klik hiervoor filmpje

Het is een mooi exemplaar van circa anderhalve meter. Kort erna kan John nog een babysteur vangen klik hier voor het filmpje, nu is Arjan aan de beurt voor een gevecht met een steur.

Het duurt lang voordat we weer een aanbeet krijgen, Brandon besluit dat het tijd is voor een ander soort aas. We moeten goed opletten of er een dode sockeye zalm voorbij komt drijven dit moet het ideale aas zijn. John ziet een zalm voorbij drijven en waarschuwt Brandon, helaas een verkeerde soort. De volgende is een mooie stinkende sockeye zalm die al een weekje ligt te rotten in het water. John krijgt de twijfelachtige eer om ook nog een zalm te vangen met z'n handen, twee plasticzakken bieden uitkomst en we kunnen de zalm binnenboord halen.

De stank is enorm maar ja als het werkt moet dat maar. Brandon knipt stukken uit de zalm om aan de haak te bevestigen, de eerste hengel gaat te water met de stinkende zalm. Na een half uurtje krijgen we een enorme dreun op de hengel en mag Arjan beginnen, al snel blijkt dat dit wel eens één van de grootste steuren kan zijn die er rond zwemt. Arjan heeft nog niet al te veel ervaring met vissen en zeker niet met dit formaat (wie wel) en besluit de hengel door te geven aan John. Na tien minuten vechten schrikken we ons rot als de lijn slap valt, de haak is losgekomen en we zijn de enorme steur kwijt. Voor iedereen die John niet wil horen schelden raden we aan het geluid van de film uit te zetten (het valt mee ma....)

We brengen nog een paar uur op deze locatie door maar we krijgen helaas geen goede aanbeten meer. We verhuizen naar een ander gedeelte van de rivier waar we weer een poging wagen. Na een kwartier krijgen we weer een super aanbeet en John mag het gevecht weer aan. Na tien minuten hangen in de hengel lijkt deze steur zeker gelijkwaardig aan de vis die we eerder kwijt raakte. Na nog eens vijf minuten valt de lijn weer slap en zijn we weer een grote steur kwijt, dit keer is de onderlijn gebroken. Waarschijnlijk is de steur langs een aantal scherpe rotsen gezwommen en is de onderlijn daar op doorgesneden.

We krijgen ook op deze locatie geen aanbeten meer en we verhuizen naar een andere locatie. Op deze locatie vissen we ook nog een half uur maar ook hier is weinig leven. Het enige leuke is de zeehond die regelmatig rond de boot opduikt en elke keer als wij hem op de foto willen zetten snel weer onder duikt.

Onderweg zien we nog verschillende Bald Eagles en zelfs een nest in een boom waar een hele familie eagles zit. Brandon blijft nog anderhalf uur langer doorvissen als gepland maar het mag niet baten we vangen er niets meer bij. Ondanks de slechte vangst hebben we een prachtige dag gehad met maar een paar spetters regen, de omgeving waarin we vissen is op zichzelf al zo mooi dat het geen straf is om hier een dagje door te brengen zeker niet als er zeehonden en al rondzwemmen. Terug bij de boothelling nemen we afscheid van Brandon en rijden we terug naar ons hotel om even lekker te gaan douchen.

Onze tenen zijn redelijk bevroren maar na een half uurtje onder de douche komen ze weer op temperatuur. John mag als eerste zijn tenen opwarmen, als Arjan daarna aan de beurt is (ja we douchen nog steeds apart) gaat John vast een biertje bestellen in de pub tegenover het hotel. Als Arjan even later ook in de pub is hebben we een gezellig avond met de dame achter de bar.

Arjan heeft een nieuwe vriend ontmoet die niet veel gelooft van Arjan's verhalen dat hij bij de Navy Seals zit en zijn eigen tank heeft, hoe dronken hij ook was. Om twaalf uur waggelen we de straat over naar ons hotel en hebben we geen puf meer om dit verhaaltje te schrijven. Waarschijnlijk had het ook niet echt leesbaar geweest als we het in die staat hadden moeten typen.

Morgen hopen we vlot de grens over te kunnen naar de Verenigde Staten en Seattle te bezoeken.