Om acht uur worden we wakker, redelijk vroeg na ons feestje van gisteren. We duiken beide even onder de douche door en ontbijten even in het hotel. We rijden richting de grens waar we Amerika in gaan, als je Amerika in gaat wordt er in je paspoort een visum geniet en dit moet worden verwijdert als je het land weer verlaat. Als het visum verwijdert wordt als je Amerika verlaat wordt dit geregistreerd zodat vast staat dat je het land verlaten hebt. Vorig jaar zijn we Amerika via de snelweg uitgegaan en hebben ze onze visa niet uit onze paspoorten gehaald. Dit kan vaak problemen geven als je de States weer bezoekt omdat je officieel nog steeds in het land bent. Wij hebben er maar op gegokt dat hun administratie niet zo best is en we hebben ze er zelf uitgescheurd.

Als we bij de grens komen staat er geen rij en zijn we gelijk aan de beurt, we betwijfelen of dit gunstig is aangezien ze nu alle tijd hebben om ons lastig te vallen. Eerst rijden we door een arsenaal van camera's die de auto en zijn bestuurders en bijrijders van alle kanten op de foto zetten. Hierna komen we bij een hokje waar de meeste chagrijnige douanier van heel Amerika staat, hij schreeuwt een lijst vragen als; where do you come from, what's the purpose of your visit, how do you two know each other...... Zo gaat het nog even door en als we uiteindelijk op zijn vraag 'of we eten in de auto hebben' antwoorden dat we nog ergens twee marsen en een snicker moeten hebben is hij eindelijk uit geschreeuwd. We mogen verder rijden en de auto parkeren voor ons volgende interview, we moeten de sleutels afgeven bij een douanier buiten die de auto's in de gaten houdt. Als we ons binnen melde beging het volgende kruisverhoor, we hadden hem beter naar deze blog kunnen verwijzen aangezien we heel onze reis van de eerste tot de laatste dag door hebben genomen. Als het officiële verhaal doorlopen is blijkt de douanier toch gevoel voor humor te hebben en kan hij in één keer lachen. Hij is nieuwsgierig hoe Arjan zijn vrouw zo ver heeft gekregen dat hij alleen op vakantie mag, Arjan verteld de tactiek van het bosje bloemen. (laat ik maar niet zeggen wat hij werkelijk zei).

We krijgen onze paspoorten terug en mogen eindelijk op weg, we rijden een uurtje over binnenwegen richting Seattle langs allemaal kleine boerderijen, uiteindelijk gaan we de snelweg op om het laatste stuk wat vlotter af te leggen. Als we met een gangetje van 60 mijl per uur op de snelweg rijden horen we een raar geluid en begint onze container raar te doen. Fijn onze achterband is lek, zeg maar gerust zo plat als een nickel. We gooien de container in de berm en wisselen het wiel,

Na een half uurtje kunnen we weer op pad met een nieuwe band en 141 dollars lichter. We gaan eerst even langs de outletshops waar we vorig jaar ook geweest zijn. We bezoeken Tommy Hilfiger waar we een aantal boxers en broeken kopen. De spijkerbroeken koop je hier voor ongeveer twintig euries, helaas mogen we dit jaar maar één koffer meenemen en moeten we ons beperken tot de broodnodige dingen.

Als we na twee uurtjes shoppen onze vrouwelijke kant tevreden hebben gesteld wordt het tijd voor onze mannelijk kant, op naar de schietbaan. We schieten 250 kogels weg met een Glock 9mm en hebben de grootste lol, even komt de Rambo in ons naar boven.

bekijk onze shooting john hiereen shoot'n arjan hier

Als laatste hebben we vandaag een bezoek aan het visitorcentre van Microsoft op de planning staan. John heeft niet zo veel met computers behalve een hoop ruzie, maar dit blijkt echt een leuk tijdverdrijf te zijn. Er staan vele grote touchscreens en mooie touchscreens waar de computer is ingebouwd. We vermaken ons hier een uurtje waarna we de Microsoft stad verlaten. Het is echt een stad op zich met tientallen hele grote gebouwen en parken. We rijden nu naar ons hotel waar we met onze neus in de boter vallen, op dinsdag hebben ze tussen vijf en zeven uur een bijeenkomst voor de gasten met drankjes en hapjes van huis. Dit komt mooi uit nu kunnen we de foto's en dit verslag even bijwerken onder het genot van een hapje en een drankje.

Morgenochtend om negen uur gaan we in de Boeingfabriek een rondleiding maken en krijgen we te zien hoe de vliegtuigen gebouwd worden. We gaan zo nog even een hapje eten en daarna vroeg(er) naar bed.